Een digitale vergadering

Tijdens de raadsvergadering van april vergaderde de gemeenteraad digitaal via Microsoft Teams. Na het inwerkingtreden van de noodwet, was de weg vrij voor deze manier van vergaderen.

En zo kregen we een kijkje bij iedereen thuis. Zat de een op de rommelkamer, de ander in het donker of aan de keukentafel. Hadden sommige netjes de stropdas om gedaan, andere zaten er netjes maar meer casual bij, maar sommige ook gewoon in de polo.
We zullen zeggen dat het nog even wennen was voor de Baarnse gemeenteraad. Niet alleen bij het gebruik van de techniek, maar ook bedenken hoe je erbij zit en wat je daarmee uitstraalt is een wezenlijk onderdeel van deze manier van vergaderen.

De komende maanden zullen we veel onderwerpen op deze manier behandelen. We hebben wel afgesproken dat een aantal politiek zeer gevoelige onderwerpen, wel op een fysieke manier worden behandeld. Denk daarbij aan het theater op de Brink, Paleis Soestdijk en de behandeling van de perspectiefnota.

Tijdens de raadsvergadering in april hebben we gesproken over een aantal moties, vreemd aan de agenda.

Motie over het transformatorhuisje

We zouden het transformatorhuisje bijna vergeten zijn. Al eerder spraken wij onze afkeuring uit over het transformatorhuisje wat geplaatst is en het beeld op de Pauluskerk toch flink ontsiert. Eigenlijk was mij voor de vergadering al duidelijk dat we geen meerderheid zouden vinden om het transformatorhuisje weg te krijgen. Maar de beantwoording van de wethouder legde wel mooi bloot hoe dit proces gelopen is.
Er moest namelijk een bestaande locatie vervangen worden en de gemeente heeft daarbij alleen maar gekeken naar een 1-op-1 vervanging en wat daarvoor de meest geschikte locatie was. Niet of het mogelijk was om dit op te vangen met het plaatsen van meerdere huisjes of te kijken of er toch niet echt een andere oplossing was. Nee, wat is de beste oplossing voor Stedin. Een gemiste kans. Nu maar afwachten of de toegezegde camouflage enige soelaas gaat bieden. Het net opnieuw betegelde straatje, zal er dan weer uit moeten.

Coalition of the Willing

Het lichtpunt van de avond was de aangenomen motie over het opnemen van ‘Verweesde kinderen uit Griekse vluchtelingenkampen’. Op landelijk niveau is er op dit moment geen bereidheid om deze kinderen, die in erbarmelijke omstandigheden verkeren, een veilige plek te bieden. Binnen diverse gemeenten is al aangegeven dat zij bereidt zijn om een deel van deze kinderen op te nemen. Ik ben blij dat ook de gemeente Baarn in ruime meerderheid deze oproep ondersteunt.
Hopelijk krijgt dit signaal de juiste aandacht en zorgen we ervoor dat we als Nederland en Europa laten zien, dat het lot van deze kinderen ons niet ontgaat en dat wij ze een betere toekomst geven dan de manier waarop ze nu moeten leven.

Soestdijk

Al enige tijd is een coalitie van de BOP, Groenlinks en de Partij van de Arbeid bezig om rondom het participatietraject van Soestdijk de hele waarheid boven tafel te krijgen.
Het ging hier vooral om de bedragen die zijn betaald aan Awareness voor de oorspronkelijke opdracht en het meerwerk wat geleverd is na aanpassing van de opdracht. Centraal voor mij staat daarbij of dit meerwerk een aanvulling is op de eerdere opdracht, of dat hiermee een compleet andere en dus nieuwe opdracht ontstond en er dus geen sprake is van meerwerk, maar een nieuwe opdracht.

Hiervoor hadden wij een interpellatiedebat gepland, omdat een bevredigend antwoord op onze eerdere vragen telkens uitbleef. Maar door de situatie waar we op dit moment inzitten en de digitale vergadering, leek ons het niet geschikt om dit op een digitale manier te doen. Het college beantwoorden daarom onze vragen schriftelijk, maar legde hier wel geheimhouding op. Hierdoor was een publiek debat, over de gemaakte keuzes door het college, nog steeds niet mogelijk. In een motie riep deze coalitie daarom op om de vertrouwelijkheid op deze informatie op te heffen.

Tijdens de vergadering zegde de wethouder toe, om de brief openbaar te maken, maar daarbij wel maar een bedrag te noemen. Dus een bedrag voor de oorspronkelijke opdracht en het meerwerk samen. Wat mij betreft past dit niet in de transparante overheid die wij nastreven, maar voor een meerderheid van de raad was deze toezegging voldoende om onze motie niet te steunen. We gaan dus komende maand opnieuw vergaderen over deze openbare informatiebrief, om te onderzoeken hoe dit aanbestedingstraject nu is gelopen.
Tijdens de raadsvergadering werd door de fractievoorzitter van VoorBaarn gesuggereerd dat wij hier niet bezig zouden zijn om de cijfers boven tafel te krijgen, maar dat dit een ander doel dient. Normaal ben ik niet zo van het reageren op zulke beschuldigingen, maar ik voelde mij nu persoonlijk aangesproken.
Laat ik daarom het volgende zeggen:

“Als raadslid heb je de plicht om het college op een nette en goede manier te controleren, of zij hun taken uitvoeren binnen de kaders die gesteld zijn door de raad.

Als je dit gevoel niet hebt of niet alle informatie hebt om dit te kunnen beoordelen, dan kun je die proberen te krijgen door het indienen van een motie, het stellen van vragen, of het voeren van een interpellatiedebat.

Om zo te controleren, dat het beleid wat uitgevoerd wordt past binnen de kaders en of alle partijen in Baarn dezelfde behandeling krijgen.”