Speelveld moet gelijk blijven

De afgelopen maanden hebben de fracties van de BOP, GroenLinks en de Partij van de Arbeid de wethouder stevig ondervraagt over zijn handelswijze rondom het instellen van de klankbordgroepen die meedenken over de ontwikkelingen rondom Paleis Soestdijk. Gisteravond kwam deze discussie tot een hoogte punt. En wat mij betreft is dat geen hoogtepunt waar we trots op mogen zijn.

Aanleiding

Gelijktijdig aan het opstellen van het voorontwerpbestemmingsplan, heeft het college een aantal klankbordgroepen ingesteld om mee te denken en te participeren in dit traject. In het oorspronkelijke idee is altijd uitgegaan van twee klankbordgroepen. Maar naar aanleiding van de grote behoefte in de samenlevingen van Baarn, Lage Vuursche en Soest, is een derde klankbordgroep in het leven geroepen.

Onderzoeksbureau

Deze klankbordgroepen worden begeleid door Awareness. Een op dit gebied zeer kundig bureau. Alleen zijn zij in het voortraject en het opstellen van een ruimtelijk kader ook betrokken geweest in de participatie rondom het Ruimtelijk Kader. Zij deden dit in opdracht van de MeyerBergman Erfgoedgroep (MBEG).
Als je dan als gemeente voor ditzelfde bureau kiest, om de belangen van de gemeente te behartigen en ondersteunen, dan moet je goed inzichtelijk maken dat de keuze voor dit bureau onafhankelijk en op basis van goede argumenten is genomen.

Mondelinge afspraken

De gemeente heeft in het traject van de klankbordgroepen specifiek voor Awareness gekozen en geen offertes opgevraagd bij andere bureaus. Ook niet toen bleek dat de aanmeldingen zo talrijk waren, dat een derde klankbordgroep noodzakelijk was en de aanbestedingsgrens van 50.000 euro overschreden werd.
De wethouder stelt zich daarbij op het standpunt dat, de derde klankbordgroep meerwerk is en dat het college nog steeds de keuze kon maken om de opdracht te verstrekken aan Awareness. Doordat de eerste offerte uitvraag mondeling gedaan is, is moeilijk te controleren of dit nu daadwerkelijk meerwerk is of dat dit zo’n grote aanvullende opdracht is, dat er een nieuw offertetraject gestart had moeten worden.

Vertrouwen

Omdat ik nu niet kan controleren, op basis van documenten, hoe dit traject aangevlogen is. Heb ik geprobeerd om in de afgelopen weken de wethouder stevig op dit onderwerp te bevragen. En hoewel de wethouder en ik nog steeds van mening verschillen over of dit nu meerwerk is of niet, zijn we het er wel over eens dat de wijze waarop dit gegaan is niet transparant genoeg is. Dat er in het vervolg duidelijk gecommuniceerd moet worden en dat dit ook vastgelegd moet worden.
Er is mij niet gebleken dat de wethouder, onderdruk van de MBEG bijvoorbeeld, een keuze voor Awareness gemaakt heeft. Awareness is een kundig bureau en de keuze is hierom te verklaren.

Aanloop naar de motie

Voor de BOP was dit niet genoeg. Na de debatraad van 18 mei is er door de fractie van de BOP een motie van afkeuring opgesteld. En hoewel wij het handelen van de wethouder in deze casus afkeuren, was de bewoording die de BOP in de motie had gezet niet de onze.
Graag had ik bijvoorbeeld toegevoegd: “De wijze waarop dit offertetraject is aangevlogen, niet de zorgvuldigheid weerspiegelt die je in dit dossier van het college mag verwachten.”
Doordat de BOP bleef vasthouden aan hun beantwoording, wat hun goed recht is, besloten zowel de fracties van de Partij van de Arbeid als GroenLinks de motie niet te steunen.
Op maandag deelde de fractie van de BOP haar motie van afkeuring met de raad en het college.

Level playing field

Het college heeft deze motie van afkeuring en de zaken die de BOP stelt daarop laten beoordelen door een advocaat. Tot zover geen problemen. Iedereen mag zich laten adviseren en aangezien er rondom dit traject ook nog een rechtszaak loopt met de Parel van Baarn, kan ik mij goed voorstellen dat de wethouder zich juridisch laat voorlichten.
Alleen werd op dinsdagavond (22:00uur) dit advies met de raad gedeeld, alsof dit een reactie was op de motie en dus de juridische waarheid is. Hierdoor voelde de BOP zich gepiepeld en maakte van de motie van afkeuring een motie van wantrouwen.
Door het op deze ongenuanceerde manier delen van het advies, ontstond een nieuwe manier van communiceren die de onderlinge relatie geen goed doet. Los van of je het met elkaar eens bent. Doordat raadsleden niet in staat zijn om advocaten in te schakelen om onderzoeken te bevestigen, is het speelveld waarop raad en college spelen op deze manier ongelijk geworden.

Controlerend orgaan

Als gemeenteraadslid is het je taak om het college te controleren hoe zij de uitvoering van het beleid vormgeven. Gaat dit volgens de regels die we hebben gesteld, blijven zij binnen het budget wat hiervoor is vrijgemaakt en handelen zij in het belang van Baarn.
Dit moeten wij controleren met de informatie die wij hebben, van inwoners, van media/internet en de informatie die wij opvragen van uit het college. En elk raadslid heeft zo zijn eigen onderwerpen waarvoor hij of zij zich inzet. Voor de een zijn dat de rotte kiezen in het dorp en voor de ander is dat een correcte manier van aanbesteden.
Raadsleden moeten elkaar steunen in het bovenwater krijgen van de waarheid en mogen daarna zelf een oordeel vormen over die waarheid. En daarover mogen zij van mening verschillen.
Het gaat te ver als het college via een advocaat de waarheid lijkt te willen afdwingen, dat komt intimiderend over. Dat past niet binnen ons democratisch stelsel. En daar zou elk raadslid zich druk over moeten maken.

Excuses

De burgemeester maakte, na mijn opmerking hierover, excuses voor hoe dit is gelopen en dat dit niet de manier is waarop we met elkaar om moeten gaan. Ik ben blij met die excuses en hoop dat de onderlinge verhoudingen weer kunnen normaliseren. En ik zal me niet uit het veld laten slaan, om altijd de waarheid boven tafel te krijgen en mij te blijven inzetten voor een Baarn waar iedereen kan meedoen!