Afspraken over Soestdijk goed borgen!

Een iconisch monument in transitie, dat staat er op een van de laatste uitgaven van de MeyerBergman Erfgoedgroep. Een monument dat niet alleen zelf in beweging is, maar ook de Baarnse- en Soestersamenleving in beweging brengt.

Voorzitter, het plan wat hier nu voorligt is groot. In de wirwar van onderzoeken en bijlagen is het makkelijk de weg kwijtraken en we verliezen daarbij mogelijk uit het oog wat het grote risico is van dit plan. De ringslang onder het gras.

Om tot een beoordeling te komen over dit voorontwerpbestemmingsplan hebben wij twee uitgangspunten vanuit het advies van de Ronde Tafel gehanteerd.

1. Het landgoed zelf maakt deel uit van de Ecologische Hoofdstructuur. Dit onderstreept de natuurlijke kwaliteiten, geeft flora en fauna voorrang bij nieuwe ontwikkelingen en stelt daarmee eisen aan het gebruik.
2. Van het paleis vormt het ‘corps de logis’ de essentie van ‘het verhaal van de plek’. Het verdient te worden gerestaureerd.

Het zijn twee uitgangspunten die haaks op elkaar staan. En die zorgen voor dilemma’s bij het maken van onze afwegingen.

Ik wil in mijn inleiding niet te diep ingaan op de verschillende uitdagingen die er liggen. Ik wil me beperken tot de debatpunten die wij met de raad willen bespreken en zal bij de diverse debatpunten inhoudelijk ingaan op deze onderwerpen. Ik ga ervan uit dat we nog voldoende te spreken komen over de uitvoering van de motie, de woningbouw op het Alexanderkwartier en de ontwikkelingen op de Parade.

Voor ons staat wel vast dat we daarbij kunnen aansluiten bij het advies van de klankbordcommissie en veel van de insprekers. Het mag allemaal wat minder. Iets minder magie, iets koninklijker.

Bijburcht op het landgoed

Door die 1000 pagina’s die het dossier nu al is, is het makkelijk om in details te verzanden. Maar we moeten oppassen dat we een groot plan niet in te kleine fragmenten knippen. En daarmee de samenhang tussen de risico’s en uitdagingen die dit plan heeft met betrekking tot de natuur, mobiliteit en evenementen uit het oog verliezen.

Natuur

• Wij denken dat de verbindingszones een belangrijke natuurplus kan zijn in het plan en verwachten hier veel van.
• Wat ons betreft vervalt het overloopparkeerterrein en het parkeren langs de Praamgracht.

Mobiliteit

• Wij vinden de focus bij evenementen op vervoer per auto veel te groot. Welke ambities zouden we mee willen geven voor wat betreft vervoersstromen?
• Er is nog veel onduidelijk over de verkeersafwikkeling, maar wat ons betreft is een gelijkvloerse kruising over de Amsterdamse Straatweg geen veilige oplossing;
• Wat ons betreft blijft het Alexanderkwartier openbaar en blijft er, net als nu, mogelijkheid om daar te parkeren voor alle inwoners van Baarn en Soest om het bos in te gaan.

Mogelijke plek van het amfitheater

Evenementen

• Er is onduidelijkheid over het aantal dagen en de geluidsbelasting, graag zouden wij zien dat het bestemmingsplan het leidende document is waarin de grenzen van het aantal evenementen duidelijk en transparant staan vermeld.
• Graag zouden wij zien dat evenementen beperkt worden tot de Paleistuin/Anna Amaliatuin/Parade. Dus niet rondom het sportcomplex en het overloopparkeerterrein.

Kostendragers

• Graag debatteren we met de raad ook over de kostendragers als het 120 kamers tellende hotel en de 10 appartementsgebouwen, in relatie tot het gewenste niveau van renoveren.

Waarborgen

Voorzitter, op dit punt zal ik wat dieper ingaan, omdat hier wat mij betreft het addertje onder het gras zit. Dit plan staat namelijk vol met ambities.

• Natuurambities over het onderhouden van het bos. Het herstellen van de lanenstructuren en het verbeteren van de verbinding tussen de verschillende gebieden.
• Renovatie-ambitie, op welke manier gaan we het paleis herstellen. Welke kwaliteit heeft de afwerking?
• Evenementen. Hoe zorgen we ervoor dat de overlast voor de inwoners van Baarn en zeker ook voor de inwoners van Soest binnen de grenzen van het toelaatbare blijft.
• Hoe zorgen we ervoor dat het ensemble van paleis, park en bos als geheel bijeenblijft? Dat niet de volgende partij op de deur klopt met de wens om het paleisbos langs de Biltseweg te verkavelen.

Daar zit de echte uitdaging van dit plan. Kunnen wij overzien wat er de komende 30 jaar op ons af gaat komen en – als we dit nu niet voldoende kunnen inschatten, hebben we dan voldoende bescherming en controle ingebouwd om in de toekomst ongewenste ontwikkelingen te voorkomen.

• Dat elke cent uit de opbrengsten op het Alexanderkwartier in het onderhoud van het paleis en het park is gegaan;
• Dat er niet gemarchandeerd wordt met het herstellen van de natuur en het verbeteren van de ecologische verbinding tussen Soestdijk en de omliggende gebieden;
• Dat de evenementen binnen de grenzen van het vastgestelde beleid blijven en dat inwoners weten aan welke overlast ze toe zijn en niet telkens verrast worden door andere regels en uitgangspunten;

Dat zijn de zorgen die ik heb en die ik ook vorige week bij veel insprekers hoorde. Zorgen waar we wat mee moeten doen.

Omdat ik denk dat de expertise op dit gebied, onvoldoende aanwezig is bij ons. En omdat dit niet ons dagelijks werk is, voorzitter, zou ik als debatpunt het volgende voorstel willen inbrengen. Dat de raad zich, in aanloop naar het ontwerpbestemmingsplan, laat bijstaan door een extern bureau dat ons kan adviseren hoe wij op deze punten voor een goede borging in het bestemmingsplan kunnen zorgen.

Voorzitter, tot zover onze inhoudelijke inbreng over het voorontwerpbestemmingsplan. We zullen straks vast op onderdelen de diepte ingaan. Maar ik wil eindigen met een ander punt.

Niet aan deze raad, niet aan het college, maar aan de familie Meijer.

U schrijft dat u zich bevoorrecht voelt als nieuwe eigenaar om mee te mogen schrijven aan een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van dit landgoed. Eerder heb ik u ook horen zeggen dat u graag onderdeel wil zijn van de lokale gemeenschap.
Maar wat ik de afgelopen dagen heb meegekregen over een specifiek onderwerp, doet mij twijfelen aan deze goede intenties.

Het huidige scoutinggebouw van Merhula

Scouting Merhula is sinds 1966 onlosmakelijk verbonden met het landgoed en haar geschiedenis. Vrijwilligersorganisaties als Merhula zijn belangrijk voor de leefbaarheid van een klein dorp als Baarn. En spelen een belangrijke rol in de ontwikkeling van onze kinderen. De gemeente Baarn heeft groot respect voor alle vrijwilligersorganisaties en probeert hen op een goede manier te ondersteunen.

Als u de geschiedenis zo belangrijk vindt, als u graag onderdeel wil worden van die lokale gemeenschap, dan roep ik u op om de organisaties die het cement zijn van onze samenleving te waarderen en niet op kosten te jagen met betaald parkeren en andere eisen.

Speel het spel gerust hard met deze raad en het college. Daar heb ik alle begrip voor. Maar ondersteun de organisaties die voor het functioneren van ons dorp onmisbaar zijn met begrip, ondersteuning en een beetje liefde.