Kiezen voor elkaar

Mijn naam is Alice Brouwer en ik ben onlangs 65 jaar geworden. Ik wil graag in de gemeenteraad van Baarn en heb daarvoor de voor de hand liggende leus: ‘Kies Alice’ bedacht.

Kies Alice is ‘Kiezen voor elkaar’. Dat klinkt misschien wat makkelijk, maar ik meen het oprecht en ik denk ook dat het de enige weg is. Eigenlijk wil ik al jaren politiek actief zijn. Het moment was er steeds niet. Een drukke baan met daarnaast, bijna 20 jaar een zeer actieve betrokkenheid bij de lokale omroep Eemland RTV, als voorzitter maar ook als programmamaker van vooral de politieke uitzendingen. Dubbele petten wilde ik niet opzetten. Maar nu is de tijd er rijp voor: ik heb gewoon de komende jaren tijd om mij in te zetten voor Baarn.

Daarbij komt dat er voor de gemeente drie zeer belangrijke taken bij komen met een relatief laag budget. 1. Zorgbieden aan langdurig zieken en ouderen, 2. Hulp bij het vinden van werk (of een uitkering verstrekken) en 3. Jeugdzorg.

Dat is nogal een uitdaging. Op zich ben ik er van overtuigd dat van deze uitdaging een succes te maken is. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik er tegelijkertijd ook stevige zorgen over heb. Zijn we als gemeente op zo korte termijn al klaar voor een dergelijke zware uitdaging. Er wordt de komende jaren heel veel gevraagd van alle bestuurders. Maar ook de kracht van burgers wordt aangesproken. Daarom is het zaak dat mensen zich vooral kunnen uitspreken over wat zij wel aan  kunnen en wat niet.

Dat bedoel ik met kiezen voor elkaar. Communicatie met de burgers en vertrouwen in de politiek waren lang geleden al items die voorbij kwamen. Het keerpunt lijkt maar niet te willen komen. Sterker mensen lijken steeds minder vertrouwen te hebben in de politiek. Ook communicatie blijkt in de praktijk vaak moeizaam. Dat zal beter moeten. Daarom zal ik ook, als ik gekozen wordt, iedere eerste maandagmiddag van de maand beschikbaar zijn voor bewoners van Baarn. Kom gewoon een kop koffie bij mij drinken en ik zal luisteren. Daarnaast zal ik minimaal 1x per maand een wijk bezoeken.  Om te kijken en te inventariseren hoe het gaat. Door mijn onverkiesbare zesde plaats op de kandidaten-lijst moet ik hopen op veel voorkeurstemmen. Sterker die heb ik nodig om in de gemeente-raad te komen om mijn beloftes waar te maken. En als dat lukt ga ik geen moeilijke woorden  gebruiken, maar zal luisteren en dan keuzes maken. Ik wil zien waar beslissingen worden voorbereid en vooral waar, waarom en door wie ze worden genomen. Kies nou eens echt voor elkaar heb ik vaak gedacht en ik wil bewijzen dat het kan.