Algemene Beschouwingen 2022: Politiek van de nabijheid

Op woensdag 12 oktober sprak Sandra Bruijstens de Algemene Beschouwingen uit voor de PvdA Baarn. Hieronder de volledige tekst:

Voorzitter,

De programmabegroting geeft inzicht in de financiën van onze gemeente in 2023 en volgende jaren. Maar in de kern gaat een programmabegroting natuurlijk vooral over welke samenleving je wil zijn en waar je de beperkte middelen aan uitgeeft. Wat de Partij van de Arbeid betreft is Baarn een gemeente die naast haar inwoners staat en niet er tegenover. Die niet praat over inwoners maar met inwoners. Een gemeente waarin mensen zich gezien én gehoord voelen. De manier waarop, dat gaan we de komende vier jaar concreet maken.

De centrale vraag voor de fractie van de Partij van de Arbeid in deze coalitietermijn zal zijn of de nieuwe programmabegroting bijdraagt aan de ambitie om een gemeente te zijn waarin inwoners daadwerkelijk gezien worden. En of het college zich houdt aan de belofte van de politiek van de nabijheid, een belangrijk thema voor de Partij van de Arbeid. De eerste zomertour van het college en de speerpunten die zijn gekozen voor 2023 stemmen ons in ieder geval hoopvol. En hoop hebben we nodig, in een tijd waar oorlog en corona nooit ver weg zijn.

Dat je met constructieve oppositie veel voor elkaar kunt krijgen, blijkt uit het feit dat ons initiatief van een aantal jaar geleden voor de aanpak tegen eenzaamheid, de komende vier jaar structureel wordt voortgezet. En dat is nodig, want eenzaamheid is een ingewikkeld probleem. En is vaak nauw verbonden met andere ingrijpende gebeurtenissen in de levens van onze inwoners, bijvoorbeeld met een ziekte als Alzheimer, met rouw en verlies, met depressie of met armoede.

De Partij van de Arbeid is trots op Latifa Souidi, onze armoederegisseur, die met hart en ziel naast inwoners staat die financieel het meest kwetsbaar zijn.

Maar we maken ons ook zorgen. Want we zien een nieuwe, financieel kwetsbare groep ontstaan: mensen met een fatsoenlijk inkomen die het hoofd altijd boven water wisten te houden, maar nu door de energieprijzen en hoge inflatie de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen. En de eindafrekening van hun energieleverancier met angst tegemoet zien. Welke mogelijkheden ziet de wethouder om bestaande regelingen en fondsen ook voor deze groep inwoners toegankelijk te maken?

Voorzitter, wonen in een warm en energiezuinig huis wordt voor een groeiende groep inwoners van Baarn onbetaalbaar. Dat geldt ook voor de kosten voor zwemles of andere sportactiviteiten voor de kinderen. Ziet de wethouder mogelijkheden om vergoedingen uit het declaratiefonds te verhogen met 10% of misschien wel 20%?

Zorgen hebben we over inwoners die hun oudere koopwoning willen isoleren maar het geld dat daarvoor nodig is, niet op hun bankrekening hebben staan. De duurzaamheidsleningen die de gemeente in het leven heeft geroepen zijn geen oplossing, als het terugbetalen van een lening bovenop je maandelijkse lasten er gewoon niet meer bij kan.

Ook de landelijke subsidieregelingen zijn daarvoor ontoereikend. Een voorbeeld: als je in een jaren 30 huis je enkelglas slaapkamerraam vervangt door goed kozijn met HR+++ glas, krijg je via subsidie 180 euro terug op een investering van ruim 4.000 euro. Dat is nog geen 5%. Dit is niet alleen slecht nieuws voor mensen die willen investeren in hun huis, maar ook slecht nieuws voor het klimaat. Wat gaat het college doen om deze groep inwoners beter te helpen?

Is het college bijvoorbeeld bereid om binnen de VNG, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten, het voortouw te nemen, om met andere gemeenten gezamenlijk voor betere financiële regelingen te pleiten, zodat deze groep inwoners kan meewerken aan de energietransitie?

En kunt u een voorstel uitwerken naar voorbeeld van de regeling in de gemeente Zutphen, waarbij mensen met een klein inkomen, die in een slecht geïsoleerd koophuis wonen, een bedrag ontvangen dat toereikend is voor een toekomstbestendige aanpassing zoals spouw- of dakisolatie?

En wat gaat het college doen voor inwoners die voor het verduurzamen van hun woning afhankelijk zijn van investeringen door Eemland Wonen? Als voorbeeld noem ik het Rode Dorp, waar doorploeteren met tochtstrips en radiatorfolie echt niet langer kan. Gaat de wethouder afspraken maken met Eemland Wonen om hun woningvoorraad sneller te verduurzamen?

Voorzitter, wij vragen het college om zo snel mogelijk met concrete plannen te komen om deze uitdagingen het hoofd te bieden. Dat is wat wij verwachten van een gemeente die inwoners ziet en naast hen gaat staan. Dat voorzitter, is de politiek van de nabijheid die onze inwoners nu heel hard nodig hebben.